U slučaju otkaza Ugovora o radu, a da nije sporazumni raskid ugovora o radu, da li zaposlenik tada ima pravo na iznos od 70% prosječne mjesečne plaće za svaku godinu rada kod istog posladavca? Kako je formuliran taj raskid Ugovora?
Taj iznos od 70% prosječne mjesečne plaće na koji zaposlenik ima pravo se odnosi na otpremninu. Naime, u slučaju otkaza Ugovora o radu zaposlenik ima pravo na otpremninu, čiji je neoporeziv iznos 70% prosječne mjesečne plaće zaposlenika u posljednja 3 mjeseca, za svaku navršenu godinu rada kod tog poslodavca. Napominjem da je ovo neoporeziv iznos, a da je pravo na otpremninu regulisano Opštim ili Granskim kolektivnim ugovorima i Zakonom o radu. Takođe, u slučaju prestanka radnog odnosa zbog tehnološkog viška (opet Otkaz, a ne sporazumni raskid radnog odnosa), neoporeziv je iznos u visini 1/3 prosječne mjesečne plaće zaposlenika u posljednja 3 mjeseca, za svaku navršenu godinu rada kod tog poslodavca. Takođe, pravo na otpremninu ima zaposlenik za odlazak u penziju, što je navedeno na našoj web stranici.
Ako se sa zaposlenikom radni odnos raskine sporazumno, onda on nema pravo na otpremninu.
Razlika je u tome što se Sporazumnim raskidom radnog odnosa, na pismeni zahtjev zaposlenika, uz adekvatno obrazloženje, traži od poslodavca da se prekine radni odnos, pa time nije ni logično da poslodavac daje otpremninu. Suprotan slučaj, kada zaposlenik stiče pravo na otpremninu, jeste Otkaz ugovora o radu, gdje poslodavac, bez obzira na interes i potrebe zaposlenika, jednostrano otkazuje ugovor o radu i raskida radni odnos.
Suštinska razlika je što u sporazumnom raskidu PIŠE da se radni odnos raskida na obostranu volju, i na zahtjev zaposlenika, a kod otkaza ugovora o radu poslodavac navodi da DAJE OTKAZ zaposleniku, uz obrazloženje (tehnološki višak, kršenje odredbi ugovora o radu i dr.).